آیا شیرین کننده های مصنوعی باعث سرطان می شوند و آیا نگرانی های دیگری وجود دارد؟

دو گزارش در مورد شیرین کننده آسپارتام در این هفته منتشر شد و اشاره کرد که برخی تحقیقات مصرف آن را با سرطان کبد مرتبط کرده اند. پس از بررسی شواهدی که در سال 2022 بر روی شواهد انجام شد، سازمان جهانی بهداشت (WHO) به اکثر مردم توصیه کرد که از بسیاری از انواع شیرین‌کننده‌های بدون قند خودداری کنند، پس از بررسی شواهدی که نشان داد در طولانی مدت به کنترل وزن کمک نمی‌کنند و ممکن است باعث دیابت و حملات قلبی شوند. و مرگ

کدام شیرین کننده ها نگران کننده هستند؟

در ماه مه، WHO گفت که بیشتر شیرین کننده ها مشکل ساز هستند، هم شیرین کننده های مصنوعی مانند آسپارتام و ساخارین و هم آنهایی که از گیاهان ساخته می شوند، مانند استویا. استثناء شیرین کننده های ساخته شده از الکل های قندی به نام پلیول است که در زیر چتر “شیرین کننده های غیر قندی” قرار نمی گیرند و در بررسی گنجانده نشده اند.

آیا آسپارتام خطر اضافی دارد؟

دو نهاد بین‌المللی مجزا در این هفته گزارش‌هایی درباره شیرین‌کننده آسپارتام منتشر کردند که ظاهراً تا حدودی متناقض هستند. آژانس بین المللی تحقیقات سرطان WHO (IARC) این ماده را به عنوان “احتمالا سرطان زا” طبقه بندی کرده است که هشدار دهنده به نظر می رسد، اما در واقع به این معنی است که شواهد محدود – و نه قانع کننده – وجود دارد که می تواند علت سرطان کبد باشد.

گزارش جداگانه‌ای از کمیته مشترک تخصصی افزودنی‌های غذایی سازمان غذا و کشاورزی و همچنین سازمان جهانی بهداشت، به این نتیجه رسید که هیچ دلیلی برای تغییر توصیه‌های موجود در مورد مصرف آسپارتام وجود ندارد. این توصیه می گوید که داشتن آن برای مردم بی خطر است حداکثر 40 میلی گرم آسپارتام به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن آنها، که برای افرادی که 70 کیلوگرم وزن دارند تا 14 قوطی نوشابه رژیمی در روز خواهد بود.

یافته‌های شواهد محدود سرطان‌زایی در انسان و حیوانات، و شواهد مکانیکی محدود در مورد چگونگی بروز سرطان‌زایی، بر نیاز به تحقیقات بیشتر برای اصلاح درک ما در مورد اینکه آیا مصرف آسپارتام خطر سرطان‌زایی دارد، تأکید می‌کند. مری شوبائر-بریگان در برنامه مونوگراف های IARC در بیانیه ای.

آیا اجتناب از همه شیرین کننده ها به طور کامل ایمن تر است؟

ایده این است که غذاها و نوشیدنی‌های حاوی شیرین‌کننده‌ها به افراد کمک می‌کنند مصرف قند خود را کاهش دهند، زیرا قند بیش از حد با وزن بالاتر، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی مرتبط است. مشکل اینجاست که شواهدی که این موضوع را تایید می‌کند، مختلط است. برخی کارآزمایی‌های کوتاه و تصادفی نشان داده‌اند که مصرف نوشیدنی‌های حاوی شیرین‌کننده‌ها به جای انواع قند کامل می‌تواند افزایش وزن را در کودکان کاهش دهد، اما برخی دیگر نتوانسته‌اند سودی را نشان دهند.

Duane Mellor از دانشگاه آستون در بیرمنگام بریتانیا می گوید: مطالعات جمعیت نشان می دهد که مصرف شیرین کننده با نرخ بالاتر دیابت و بیماری قلبی مرتبط است، اما این می تواند به این دلیل باشد که مردم در صورت سنگین تر بودن از شیرین کننده ها بیشتر استفاده می کنند. WHO می‌گوید: «شواهد موجود نشان می‌دهد که استفاده از شیرین‌کننده‌های بدون قند هیچ مزیت بلندمدتی در کاهش چربی بدن به همراه ندارد.»

در مورد مدیریت دیابت چطور؟

WHO گفت توصیه‌های کلی آن در ماه مه برای افرادی که قبلاً دیابت دارند اعمال نمی‌شود، زیرا ارائه توصیه‌ها برای این گروه خارج از محدوده بازبینی بود و مطالعات روی افراد مبتلا به دیابت در آن گنجانده نشد. گفته می شود، افراد مبتلا به دیابت نوع 2، که در آن قند خون می تواند بیش از حد بالا برود، به طور کلی باید میزان قند مصرفی خود را محدود کنند.

آیا نگرانی دیگری در مورد شیرین کننده ها وجود دارد؟

برخی از تحقیقات مضرات غیرمنتظره ای را از انواع خاصی از شیرین کننده ها، به طور کلی ناشی از مطالعات کوچک روی افراد یا حیواناتی نشان داده اند. به عنوان مثال، سال گذشته، مشخص شد که ساخارین و سوکرالوز ممکن است سطح قند خون را افزایش دهند. در این سال، شواهد اولیه ظاهر شد مبنی بر اینکه یک شیرین کننده پلیول رایج به نام اریتریتول می تواند لخته های خون را تقویت کند، اگرچه پلی ال ها به هر حال در بررسی WHO گنجانده نشده اند.

یافته هایی از این دست با فرضیات اولیه مبنی بر اینکه شیرین کننده ها از نظر بیولوژیکی بی اثر هستند، در تضاد است. با این وجود، توصیه های رسمی بهداشتی فعلی در بیشتر کشورها می گوید مردم باید شیرین کننده های مصنوعی را به جای شکر انتخاب کنند.

بنابراین، آیا دیگران موافقند که شیرین کننده ها را کنار بگذاریم؟

این پیچیده است. محققان می گویند علیرغم توصیه سازمان بهداشت جهانی، شیرین کننده ها هنوز استفاده خود را دارند. آلیسون سیلوتسکی از دانشگاه جورج واشنگتن در واشنگتن دی سی می‌گوید: «این توصیه می‌توانست در تأیید کاربرد بالقوه شیرین‌کننده‌های بدون قند برای حمایت از کاهش وزن کوتاه‌مدت در صورت استفاده عاقلانه، کمی ظریف‌تر باشد».

همچنین ممکن است اجتناب از شیرین کننده ها برای شما دشوار باشد، زیرا بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها اکنون حاوی آنها هستند بدون اینکه لزوماً به عنوان محصولات رژیمی به بازار عرضه شوند. این امر به ویژه در کشورهایی مانند بریتانیا، آفریقای جنوبی و پرتغال صادق است که در آن‌ها «مالیات قند» تولیدکنندگان نوشیدنی را به استفاده از شیرین‌کننده‌های بیشتر وادار کرده است. ملور می گوید، اما این لزوماً چیز بدی نیست. او می‌گوید: «اگر می‌خواهید نوشابه‌ای بخورید، بهتر است به نوشیدنی‌هایی با قند کمتر و شیرین‌کننده‌های بیشتر بروید. “اما راه حل عالی، رفتن به سمت آب است.”

حالا چه اتفاقی می افتد؟

کشورها موظف به پیروی از توصیه‌های WHO نیستند، اما گزارش‌های آن ممکن است زمانی که سیاست‌های ملی تعیین می‌شوند، دارای اهمیت باشند. به دلیل عدم قطعیت در شواهد، WHO می‌گوید که این توصیه‌ها “مشروط” هستند، به این معنی که ممکن است لازم باشد توسط کشورهای مختلف به طور متفاوتی اجرا شوند. توماس سندرز در کینگز کالج لندن می‌گوید برخی کشورها ممکن است دستورالعمل‌های WHO را نادیده بگیرند. “این باعث ایجاد برخی خرابی ها خواهد شد.”