چاقی ممکن است به سلول های ایمنی که از پسوریازیس جلوگیری می کنند آسیب برساند

چاقی سلول های ایمنی ضد التهابی در پوست موش ها را مختل می کند و حساسیت حیوانات را به علائم پسوریازیس افزایش می دهد. این یافته می تواند به درمان های جدید برای بیماری پوستی کمک کند و توضیح دهد که چرا معمولاً با چاقی اتفاق می افتد.

پسوریازیس – وضعیتی که در آن سلول‌های پوست در لکه‌های خشک و پوسته‌دار تجمع می‌یابند – در افراد چاق دو برابر بیشتر از افراد بدون آن شایع است.

چائوران لی از دانشگاه اموری در آتلانتا، جورجیا، می گوید: “در پوست تعادل خوبی بین سلول های ایمنی پیش التهابی و سلول های ایمنی ضد التهابی وجود دارد.” او می‌گوید در حالی که چاقی باعث افزایش التهاب‌ها می‌شود، مشخص نیست که چگونه بر سلول‌های T تنظیم‌کننده که التهاب را کنترل می‌کنند، تأثیر می‌گذارد.

لی و همکارانش به طور ژنتیکی سلول‌های T تنظیم‌کننده را در پوست، طحال، ریه‌ها و غدد لنفاوی موش‌ها تجزیه و تحلیل کردند. آنها زیرمجموعه منحصر به فردی از سلول های رایج در پوست جوندگان را شناسایی کردند، گروهی که در نمونه های پوست انسان نیز فراوان بود.

محققان سپس شش موش را به‌طور ژنتیکی اصلاح کردند که فاقد این سلول‌ها بودند و کرمی را روی گوش‌هایشان گذاشتند که علائمی شبیه پسوریازیس مانند ضخیم شدن پوست ایجاد می‌کرد. پس از یک هفته، پوست این حیوانات به طور متوسط ​​تقریباً 50 درصد ضخیم‌تر از پوست چهار موش با سلول‌های ضد التهابی بود که کرم را روی گوش‌هایشان هم زده بودند. این نشان می دهد که سلول ها از علائم جلوگیری می کنند پسوریازیس

برای درک تأثیر چاقی، محققان به یک گروه چهار موش جداگانه به مدت 16 هفته رژیم غذایی پرچرب دادند. به طور متوسط، پوست این حیوانات سلول‌های T تنظیمی کمتری داشت و نسبت به نمونه‌های پوست پنج موش با رژیم غذایی معمولی نسبت به کرم واکنش‌پذیرتر بود.

این یافته‌ها روی هم نشان می‌دهد که چاقی سلول‌های ایمنی ضد التهابی را که برای پیشگیری از پسوریازیس حیاتی هستند، مختل می‌کند. آلیسون ارلیچ از متخصص پوست فوکسال در واشنگتن دی سی می گوید: آنها همچنین پیشنهاد می کنند که رژیم غذایی پرچرب به طور بالقوه یک عامل کلیدی در پسوریازیس و التهاب مرتبط با پوست است. او می گوید که این بدان معناست که مداخلات غذایی ممکن است به درمان این بیماری کمک کند.

محققان همچنین دریافتند دارویی به نام پیوگلیتازون که فعالیت سلول‌های T تنظیمی را تقویت می‌کند، التهاب پوست را در موش‌های مبتلا به چاقی کاهش داد. لی می‌گوید: «چیزی که در مورد این دارو جالب است این است که یک داروی دیابت نوع 2 نیز هست. او می‌گوید، چند مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به دیابت در حین مصرف دارو در معرض خطر کمتری برای پسوریازیس هستند، که نشان می‌دهد این دارو می‌تواند شرایط پوستی را نیز درمان کند.

با این حال، مشخص نیست که آیا این یافته ها به انسان نیز ترجمه می شود یا خیر. لی می‌گوید گام بعدی بررسی تفاوت این زیرمجموعه از سلول‌ها در انسان‌های مبتلا به پسوریازیس و چاقی در مقابل افرادی که دارای یکی از این بیماری‌ها هستند یا هیچ کدام از آن‌ها را ندارند، خواهد بود.