شاید در نهایت بدانیم که چرا افراد پس از کاهش وزن تمایل دارند آن را دوباره به دست آورند

محققان مسیری مغزی را در موش‌ها شناسایی کرده‌اند که ممکن است توضیح دهد که چرا افراد تمایل دارند وزن کم‌شده را دوباره به دست آورند. درمان‌های آینده که این مسیر را هدف قرار می‌دهند می‌توانند به حفظ وزن بعد از رژیم کمک کنند.

تقریباً نیمی از افراد مبتلا به چاقی که در برنامه های کاهش وزن شرکت می کنند، وزن از دست رفته را طی پنج سال دوباره به دست می آورند. مکانیسم افزایش وزن ناشناخته است، اما ممکن است مربوط به سلول‌های واقع در هیپوتالاموس به نام نورون‌های AgRP باشد که قبلاً نشان داده شده بود که نقش مهمی در تنظیم گرسنگی دارند. براد لاول در مرکز پزشکی Beth Israel Deaconess در ماساچوست می گوید: «آنها زمانی فعال می شوند که سوخت بدن کم باشد، و زمانی که فعال هستند، باعث گرسنگی شدید می شوند.

بسیاری از مناطق مختلف مغز از طریق اتصالاتی به نام سیناپس سیگنال هایی را به نورون های AgRP ارسال می کنند. این اتصالات می توانند تقویت یا تضعیف شوند و شدت سیگنال هایی که در امتداد آنها حرکت می کنند را تغییر دهند – هر چه اتصال قوی تر باشد، پیام بلندتر است.

برای اینکه ببینند کاهش وزن چگونه بر این سیناپس‌ها تأثیر می‌گذارد، لاول و تیمش فعالیت را در مغز پس از مرگ 9 موش اندازه‌گیری کردند که 5 نفر از آنها 16 ساعت قبل از بررسی مغزشان ناشتا بودند. محققان با استفاده از اپتوژنتیک، تکنیکی که سلول ها را با استفاده از نور فعال می کند، مناطقی از مغز را تحریک کردند که به نورون های AgRP سیگنال می دهند. در پاسخ، موش هایی که روزه می گرفتند نسبت به موش هایی که روزه نمی گرفتند، فعالیت بیشتری در بخشی از هیپوتالاموس به نام هسته هیپوتالاموس پارا بطنی (PVH) داشتند. این ناحیه مغز در متابولیسم و ​​رشد نقش دارد.

محققان این نورون‌های PVH را در گروه جداگانه‌ای از موش‌ها که روزه می‌گرفتند خاموش کردند و سپس میزان غذایی که موش‌ها در 24 ساعت خوردند را پیگیری کردند. به طور متوسط، موش ها حدود 33 درصد غذای کمتری نسبت به موش های گروه کنترل خوردند و در طول هفت روز وزن کمتری به دست آوردند. آزمایش‌های بیشتر نشان داد که وقتی موش‌ها وزنی را که از روزه از دست داده بودند دوباره به دست آوردند، سیگنال‌های تقویت‌شده از نورون‌های PVH به حالت عادی بازگشت.

این یافته‌ها با هم نشان می‌دهند که افزایش وزن به‌دلیل افزایش موقت سیگنال‌دهی از نورون‌های PVH به نورون‌های AgRP انجام می‌شود. لاول می گوید: «گرسنگی زیاد یک مشکل پزشکی است و گرسنگی کم یک مشکل پزشکی است. اگر می‌خواهیم بفهمیم که چگونه به این مشکلات رسیدگی کنیم، باید بفهمیم گرسنگی چگونه کار می‌کند.»

این یافته ها گام مهمی در انجام این کار است. او می‌گوید، برای مثال، درمان‌های آینده که سیگنال‌های نورون‌های PVH را کاهش می‌دهند، می‌توانند به افراد در کاهش وزن کمک کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر عملکرد نورون های PVH و عواقب خاموش کردن آنها مورد نیاز است. “آیا می توانید بدون عوارض جانبی این کار را انجام دهید؟ لاول می گوید که ما هنوز نمی دانیم.