تزریق هورمون ممکن است از کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن جلوگیری کند

هورمونی که ادعا می شود روند پیری را تنظیم می کند، حافظه میمون ها را تقویت می کند و این احتمال را افزایش می دهد که می توان از آن برای جلوگیری از زوال شناختی در افراد استفاده کرد.

یک تزریق از این ترکیب به نام کلوتو، نتایج آزمایش های حافظه را برای حداقل دو هفته در ماکاک های مسن تر بهبود بخشید. دنا دوبال از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید اگر این درمان‌ها مزایای مشابهی را در افراد به همراه داشته باشد، یک پیشرفت بزرگ خواهد بود. “اختلال عملکرد شناختی یکی از بزرگترین چالش های زیست پزشکی ما است.”

کلوتو زمانی کشف شد که ژن این هورمون به طور تصادفی در موش های تغییر یافته ژنتیکی مختل شد. سپس به نظر می رسید که موش ها سریعتر پیر می شوند.

این هورمون که توسط کلیه ها ساخته می شود، نقش های متعددی در بدن دارد، از جمله کمک به کنترل تکثیر و رشد سلولی. سطوح کلوتو در خون با افزایش سن به تدریج در افراد کاهش می یابد، بنابراین این پروتئین پس از کلوتو، یکی از سرنوشت ها در اساطیر یونان، که گفته می شد رشته زندگی را می چرخاند، نامگذاری شد.

همچنین نشان داده شده است که کلوتو حافظه را در موش ها بهبود می بخشد – شاید با بهبود توانایی مغز برای تشکیل سیناپس های جدید، ارتباطات بین سلول های مغزی. تیم دوبال برای بررسی اینکه آیا این تاثیر مشابهی در پستانداران دارد یا خیر، سه دوز مختلف را در ماکاک هایی که به طور متوسط ​​22 سال سن داشتند، آزمایش کردند که معادل حدود 65 سال در افراد است.

حیوانات بودند بر روی توانایی آنها در به خاطر سپردن مکان هایی که غذا در مجموعه ای از سوراخ هایی که پوشانده شده بودند، پنهان شده بود، آزمایش شد. دوبال می‌گوید: «این شبیه به این است که کلید ماشین خود را در جایی بگذارید، پس از مدت کوتاهی، برمی‌گردید و باید به یاد بیاورید که کجا بودند.

در عرض چهار ساعت پس از تزریق کلوتو، میمون‌هایی که کمترین دوز را دریافت کردند، در آزمایش‌های حافظه به‌طور قابل‌توجهی نسبت به میمون‌هایی که تزریق دارونما دریافت کردند، بهتر عمل کردند. این اثر حداقل دو هفته ادامه داشت و پس از آن آزمایش متوقف شد.

با این حال، در یک نتیجه شگفت‌انگیز، افرادی که دوزهای بالاتر دریافت کردند، بهتر از گروه دارونما عمل نکردند. دوبال می گوید که ممکن است به این دلیل باشد که دوز پایین به گونه ای طراحی شده است که معادل سطوحی باشد که در انسان در بدو تولد دیده می شود. “ممکن است که کلوتو به جای اینکه در دوزهای دارویی هنگفت باید تا حد معینی دوباره پر شود.”

جوآئو پدرو د ماگالایس از دانشگاه بیرمنگام می‌گوید: «با توجه به اینکه بیشتر آزمایش‌ها در زمینه پیری از مدل‌های حیوانی کوتاه‌مدت مانند موش، مگس و کرم استفاده می‌کنند، بسیار قابل توجه است که نویسندگان این آزمایش‌ها را روی یک پستاندار غیر انسانی انجام دادند». ، انگلستان. او می گوید، اما محققان باید دریابند که چرا کلوتو در دوزهای بالاتر مفید نبود.

چارلز برنر از شهر امید در دوارت، کالیفرنیا، می‌گوید نتایج متناقض و این واقعیت که محققان همیشه درباره اینکه کدام میمون‌ها کلتوتو دریافت کرده‌اند و کدام یک دارونما دریافت کرده‌اند، «کور» نبوده‌اند، نشان می‌دهد که نتایج ممکن است غیرقابل اعتماد باشد.

او می‌گوید: «این برای تولید نتایج قابل‌اعتماد خوب نیست. “من فکر نمی کنم که [the team] ثابت کرده است که تزریق کلوتو قدرت شناخت را در پستانداران افزایش می دهد.