ایمپلنت مغزی می تواند اثرات یک آسیب تروماتیک را سال ها بعد کاهش دهد


این دستگاه در تالاموس (هایلایت شده)، ناحیه ای در عمق مغز که با هوشیاری، یادگیری و حافظه مرتبط است، کاشته شد.

سباستین کاولیتزکی/کتابخانه عکس علمی/گتی ایماژ

ایمپلنتی که ناحیه‌ای در عمق مغز را تحریک می‌کند، ممکن است عملکرد شناختی را در افرادی که آسیب‌های مغزی ضربه‌ای دارند، مدت‌ها پس از وقوع حادثه تقویت کند. این بر اساس نتایج یک مطالعه کوچک است که در درجه اول برای ارزیابی ایمنی دستگاه انجام شد و تحقیقات بیشتری مورد نیاز بود.

به عنوان مثال، یک ضربه بزرگ به سر، به دلیل تصادف اتومبیل، می تواند منجر به آسیب مغزی (TBI) شود. در موارد خفیف، این ممکن است به طور موقت بر سلول‌های مغز فرد تأثیر بگذارد، اما در حوادث شدیدتر، فرد می‌تواند در درازمدت دچار اختلالات عاطفی، فیزیکی، شناختی و رفتاری شود.

جیمی هندرسون از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا می‌گوید: «یکی از مشکلات اصلی این است که واقعاً هیچ درمان مؤثری برای آسیب مغزی تروماتیک وجود ندارد.

هندرسون و همکارانش در تلاشی برای مبارزه با این امر، ایمپلنتی ساختند که می‌تواند تالاموس را تحریک کند – ناحیه‌ای در عمق مغز که با هوشیاری، یادگیری و حافظه مرتبط است – تا ببینند آیا این می‌تواند عملکردهای شناختی را در مبتلایان به TBI احیا کند.

هندرسون می‌گوید: «می‌توانید آن را تقریباً مانند یک ضربان‌ساز فکر کنید. این دستگاه در مغز کاشته می‌شود و پالس‌های الکتریکی را به الکترودهایی می‌رساند که در قسمت‌های خاصی از مغز قرار می‌گیرند.»

برای آزمایش این دستگاه، این تیم 6 نفر بین 22 تا 60 سال را که در اثر حادثه ای که بین 3 تا 18 سال پیش رخ داد، TBI متوسط ​​تا شدید داشتند، استخدام کردند. همه آنها دارای اختلالات شناختی مداوم بودند، مانند حافظه ضعیف یا عدم توجه.

قبل از کاشت، شرکت کنندگان یک ارزیابی عصبی به نام تست ساخت دنباله انجام دادند که شامل اتصال مجموعه ای از 25 نقطه در سریع ترین زمان ممکن برای اندازه گیری سرعت ذهنی، پردازش و انعطاف پذیری است.

سپس تیم با جراحی دستگاه را در مغز هر یک از شرکت کنندگان قرار داد. ایمپلنت ها برای تحریک مغز به مدت 12 ساعت در روز، در ساعات معمول بیداری برنامه ریزی شده بودند و در شب خاموش می شدند.

یک سال بعد، تیم پنج نفر از شرکت کنندگان را دوباره از طریق آزمون ساخت مسیر ارزیابی کرد. شرکت‌کننده ششم پس از ابتلا به عفونت پوست سر ناشی از جراحی که از آن بهبود یافتند، از آزمایش خارج شد. هیچ عارضه جانبی جدی دیگری رخ نداد.

هر پنج شرکت‌کننده در مقایسه با نتایج قبل از کاشت، نمرات آزمایشی بین 15 تا 52 درصد بالاتر داشتند. نیکلاس شیف ​​یکی از اعضای تیم در دانشگاه کرنل در نیویورک می گوید: “من فکر می کنم این بزرگترین شگفتی ما بود: اندازه پیشرفت.”

هندرسون می‌گوید، آزمایش کوچک بود و برای نشان دادن ایمنی دستگاه طراحی شد. هندرسون در مورد عفونت پوست سر می‌گوید که چنین عوارضی با روش‌های جراحی همیشه خطرآفرین هستند. او می‌گوید: «در مجموع، من فکر می‌کنم که می‌توانیم برای افرادی که هیچ گزینه درمانی دیگری ندارند، مزایایی را فراهم کنیم.

هندرسون می گوید، این تیم قصد دارد یک مطالعه بزرگتر برای ارزیابی بیشتر ایمنی و کارایی ایمپلنت انجام دهد. او می‌گوید: «تحریک عمیق مغز می‌تواند به میلیون‌ها نفری که اغلب در سکوت از اثرات آسیب‌های مغزی آسیب‌زا رنج می‌برند، کمک کند.

موضوعات:



منبع