همانطور که با دوچرخهام از ترافیک لندن عبور میکنم، همیشه نگران هوای کثیفی هستم که تنفس میکنم. بازگشت به داخل، جایی که هوا شیرین تر است و شاید فکر کنید برای من بهتر است، آرامش بخش است. اما معلوم می شود که این یک احساس امنیت کاذب است.
«مردم تصور نمی کنند که در داخل خانه آلودگی وجود دارد. کورین ماندن در مرکز ساختمان علمی و فنی فرانسه میگوید: «این مکان به عنوان یک مکان حفاظتی در نظر گرفته میشود. اما آلایندهها در ساختمانها بیشتر از هوای بیرون است.»
به لطف کووید-19، که ذهن ها را بر کیفیت هوا و تهویه فضاهای بسته متمرکز کرده بود، موضوع آلودگی داخلی که مدت ها نادیده گرفته شده بود، سرانجام جدی گرفته شد. در واقع به طور جدی مرگبار است، زیرا دانشمندان متوجه می شوند که آلاینده هایی که در خانه ها، محل کار و مدارس خود با آنها مواجه می شویم احتمالاً عامل اصلی بیماری و مرگ هستند. مطمئناً در مکانهایی که از سوخت جامد یا نفت سفید (پارافین) برای پخت و پز در داخل خانه استفاده میشود، مرگ و میر ناشی از کیفیت هوا به میلیونها نفر میرسد و از این رو مشکوک به آسیب در جاهای دیگر است.
سال گذشته، آکادمی ملی علوم ایالات متحده (NAS) متن مهمی را در مورد این موضوع منتشر کرد که شکاف های بزرگ دانش ما را بیان کرد و گفت که پر کردن آنها یک اولویت ملی است. ماندین می گوید که کشورهای دیگر نیز همین کار را می کنند. “آلودگی هوای داخل ساختمان لحظه ای به سر می برد.”
با افزایش سرعت این تحقیق و آشکار شدن مقیاس واقعی مشکل، نتیجه گیری اینکه هیچ جای امنی برای نفس کشیدن وجود ندارد وسوسه انگیز است. اما خبر خوب این است که همه ما می توانیم با ایجاد چند تغییر ساده از قرار گرفتن در معرض آلودگی های داخل خانه بکاهیم.
همانطور که با…