تومورهای سرطانی در موش ها به لطف باتری مکش اکسیژن کوچک شد

کاشت یک باتری اکسیژن‌رسان در موش‌های مبتلا به سرطان باعث شد که تومورهای آن‌ها در عرض دو هفته در کنار گروهی آزمایشی از داروهای سرطان از بین برود.

همانطور که بیشتر تومورها رشد می کنند، اکسیژن را از بافت های غیر سرطانی اطراف خود مصرف می کنند تا سلول های تومور بدون اکسیژن یا هیپوکسیک شوند. یک دسته از داروها به نام پیش‌داروهای فعال شده با هیپوکسی (HAPs)، به دنبال بهره‌برداری از این ویژگی تنها با کشتن سلول‌هایی هستند که هیپوکسی را نشان می‌دهند، به طوری که سلول‌های سالم کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند و عوارض جانبی درمان را کاهش می‌دهند. اما هیچ HAP برای استفاده بالینی به دلیل شواهد محدود در مورد اثربخشی آنها تأیید نشده است.

در حال حاضر، فن ژانگ در دانشگاه فودان در شانگهای چین و همکارانش یک باتری کاشته شده خود شارژ شده ساخته اند که آب نمک تزریق شده به اطراف آن را تخلیه می کند و باعث می شود باتری برق با ولتاژ بسیار پایین تولید کند و اکسیژن مصرف کند. با ایجاد یک محیط هیپوکسیک، باتری باید عملکرد HAP ها را بهینه کند.

باتری می تواند تومور را بپوشاند و به طور مداوم اکسیژن درون آن را برای بیش از 14 روز مصرف کند، که بسیار طولانی تر از عوامل قبلی است. [that worked for] ژانگ می گوید که معمولاً بیش از دو روز نیست.

ژانگ و تیمش باتری را در زیر بغل 25 موش مبتلا به سرطان سینه کاشتند. پنج نفر باتری کار و درمان HAP را دریافت کردند. موش‌های باقی‌مانده در گروه‌هایی دسته‌بندی شدند که یا هیچ درمانی دریافت نکردند، فقط داروهای HAP، یک باتری کاشته‌شده که کار نمی‌کرد یا فقط باتری در حال کار، که می‌تواند تا 500 ساعت در بافت موش کار کند.

چهارده روز بعد، تومورها به طور متوسط ​​90 درصد در بین 5 موش که باتری کار و درمان HAP را دریافت کردند، کوچک شد و در چهار مورد از این موش ها کاملا ناپدید شدند. تومورها به همان اندازه باقی ماندند یا در سایر گروه های موش رشد کردند.

به گفته ژانگ، در حالی که باتری هنگام استفاده در موش ها هیچ گونه نگرانی ایمنی ایجاد نمی کند، نوار ایمنی برای افراد بالاتر است، بنابراین تحقیقات بیشتری برای اطمینان از سازگاری آن با بافت انسانی قبل از آزمایش روی افراد مورد نیاز است.

راندال جانسون از دانشگاه کمبریج می‌گوید که ایجاد هیپوکسی در تومورها می‌تواند جنبه‌های منفی داشته باشد، مانند افزایش تمایل به گسترش سرطان در سایر نقاط بدن. او می‌گوید در حالی که این اتفاق در موش‌ها رخ نداده است، اما هزینه‌ها و مزایای استفاده از باتری در افراد باید قبل از هر گونه درمان انسانی ارزیابی شود.