زنان در حال جمع آوری آب در سومالی، جایی که میلیون ها نفر تحت تأثیر خشکسالی شدید قرار دارند
گیلز کلارک برای نیویورک تایمز از طریق گتی ایماژ
یک گزارش بزرگ سازمان ملل نشان می دهد که حدود 2 میلیارد نفر به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند.
ریچارد کانر در سازمان ملل، نویسنده اصلی گزارش، می‌گوید عوامل متعددی مقصر هستند. او می‌گوید افزایش جمعیت شهری، گسترش کشاورزی، فقدان زیرساخت‌های تصفیه فاضلاب و تغییرات آب‌وهوایی همگی در این امر نقش دارند.
گزارش توسعه جهانی آب سازمان ملل متحد به عنوان اولین کنفرانس بزرگ سازمان ملل در مورد آب از سال 1977 در نیویورک در حال برگزاری است.
این برنامه به‌عنوان به‌روزرسانی پیشرفت در جهت اطمینان از دسترسی همه افراد در جهان به آب آشامیدنی سالم تا سال 2030 – یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد که در سال 2015 تصویب شد، در نظر گرفته شده است.
کانر می گوید که این هدف به شدت از مسیر خارج شده است. دستیابی به پوشش جهانی تا سال 2030 مستلزم چهار برابر شدن نرخ پیشرفت فعلی در ارائه خدمات آب و تامین آب است.
این گزارش نشان می دهد که تقاضای جهانی برای آب در 40 سال گذشته هر سال 1 درصد افزایش یافته است و تا 30 سال آینده با نرخ مشابهی افزایش خواهد یافت. کانر می گوید: «این رشد تقاضا در اقتصادهای نوظهور و کشورهای کم درآمد متمرکز است. به ویژه، پیش بینی می شود که تقاضای آب شهری تا سال 2050 80 درصد افزایش یابد.
این گزارش نشان می‌دهد که فراهم کردن زیرساخت‌های تصفیه فاضلاب کافی با این افزایش تقاضا سازگار نیست. این گزارش می گوید 80 درصد از فاضلاب جهان بدون تصفیه یا استفاده مجدد به محیط زیست سرازیر می شود. در نتیجه، حداقل 2 میلیارد نفر از یک منبع آب آشامیدنی آلوده به مدفوع استفاده می کنند که آنها را در معرض خطر ابتلا به بیماری های مختلف مانند وبا قرار می دهد.
کانر می گوید که تغییرات آب و هوایی احتمالا دسترسی به آب پاک در سراسر جهان را دشوارتر می کند. او می‌گوید که کمبود آب فصلی در بخش‌هایی از جهان که در حال حاضر چنین مسائلی را تجربه نمی‌کنند رایج‌تر خواهد شد و در مناطقی که در حال حاضر یک مشکل بزرگ است، حادتر خواهد شد.
پیش بینی می شود جمعیت شهری جهان که با کمبود آب مواجه هستند از 933 میلیون نفر در سال 2016 به 2.4 میلیارد نفر در سال 2050 افزایش یابد که پیش بینی می شود هند بیشترین آسیب را داشته باشد.
این گزارش همچنین نشان داد که 46 درصد از جمعیت جهان، که 3.6 میلیارد نفر را تشکیل می دهند، به توالت یا مستراحی که فضولات انسانی را به طور ایمن دفع می کند، دسترسی ندارند. کانر می‌گوید عدم دسترسی به آب و فاضلاب در سراسر جهان ناشی از اراده سیاسی ناکافی و تعیین اولویت است.
او می‌گوید: «آب بیشتر به‌عنوان یک موضوع اجتماعی یا زیست‌محیطی تلقی می‌شود و بنابراین توجه سیاسی مشابهی به آن نمی‌شود، زیرا به عنوان محرک اقتصاد دیده نمی‌شود».
کانر می گوید که امیدوار است کنفرانس آب امسال سازمان ملل به توسعه اهداف واقعی تری در مورد آب منجر شود. به جای اینکه به ماه بروم و بگویم که تک تک افراد روی زمین باید به همه این خدمات دسترسی داشته باشند، مایلم چیزی واقع بینانه تر ببینم و آن را به یک توافق الزام آور تبدیل کنم که دولت ها مسئول رعایت آن هستند.
می‌گوید: «ما به وضوح در مسیر درستی قرار نداریم کلر سیوارد در WaterAid. آنچه واضح است این است که یک تغییر عظیم در جاه طلبی و رویکرد مورد نیاز است.
هیچ گلوله جادویی برای این وجود ندارد. چیزی که واقعاً نیاز دارد این است که همه با هم متحد شویم تا کل سیستم آب و فاضلاب را تقویت کنیم.”
گرگ پیرس از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس می گوید: بعید است که حتی تا سال 2050 به آب پاک برای همه دست پیدا کنیم. اگرچه این موضوع در حال حاضر مورد توجه قرار گرفته است، اما دوبرابر کردن اصلاحات نهادی و حاکمیتی ممکن است پیشرفت قابل توجهی نسبت به آنچه تا کنون دیده‌ایم به همراه داشته باشد.»
موضوعات: