به گزارش بازار به نقل از اتاق ایران، هادی حق شناس اقتصاددان با اشاره به تصمیم دولت برای حذف آرزوی انتخابی گفت: انتظار میرفت با تجربه سال ۹۸ و قیمت بنزین به مردم، این بار دولت پیش از انجام این کار بزرگ به اقناعسازی مردم میپرداخت. اما متأسفانه دولت همزمان با اجرای این طرح به بیان آن پرداخت. یعنی وقتی یارانه آرد صنف و صنعت حذف و ماکارونی کمیاب و نایاب شد، رسانه ملی و دولت شروع به اقناعسازی مردم کردند.
او در گفتوگو با «اتاق ایران آنلاین» افزود: دو نکته را نباید فراموش کرد. اول اقتصاد ایران نمیتواند تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی را ادامه دهد. در آن مقطعی که آرزوی 4200 را میکند، اصلاً کسی فکرش را هم نمیکند، که این آرزو به کالاهاست که این مقدار طولانی شود. برخی از کالاها در طول سنوات گذشته از شمول این آرزو حذف شد و بیشتر کالاهای اساسی مانند دارو و نهادههای دامی و گندم باقی ماند. بنابراین ارز ۴۲۰۰ تومانی دیر یا زود باید حذف میشد.
حق شناس ادامه داد: نکته دوم اینکه قوت لایموت مردم نان است و اگر این موضوع مشکل داشته باشد زیان باری خواهد داشت. فلسفه پرداخت یارانهها این بود که مردم از حداقل امنیت غذایی و درمانی برخوردار باشند.
او سخت کرد: بنابراین دولت کار بسیار سختی را شروع کرده و امیدواریم این اصلاحات با حداقل شدت به پایان برسد و دهکهای کمدرآمد که تحت فشار شدید تورم و گرانی هستند با حذف یارانه آرد برای صنف و صنعت مشمول گرانی نشوند تا از این آسیب بیشتر شود. نبینند.
حقشناس با انتقاد از نبودن دولت در حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی گفت: در حالی که معاونت اقتصاد میگویند یارانه نان به نانوا پرداخت خواهد شد اما معاون اقتصادی رئیسجمهور میگوید دهکهای درآمدی مختلف یارانه نقدی میگیرند. این نشان می دهد هنوز اجماعی در نحوه اجرای طرح در دولت وجود ندارد. این موضوع مردم را بیشتر سردرگم و نگران میکند. آنها را که رئیسجمهور تبدیل کرده بود دولت میخواهد نان مردم را افزایش دهد. بنابراین دولت یا باید یارانه آن را به نانوا بپردازد یا به طور مستقیم به خود مردم.
این کارشناس اقتصادی اقتصادی کرد: طبیعی است که پرداخت یارانه نقدی به مردم، به تورم دامن خواهد زد. دولت باید کاری کند با همان هزینه قبلی نان را دریافت و مکانیزم پرداخت یارانه باید به گونهای اعمال شود که هزینه مردم را پیدا کند.
حقشناس بیان کرد: طبیعی است که اگر اقتصاد ایران در شرایط باثبات تیر بود و مثلاً تورم آن یکرقمی بود و شرایط بازرگانی کشور عادی بود شاید اصلاحات اقتصادی کمتری داشت. اما به هر دلیل اقتصاد ایران مشکلات خود را دارد و ما ناچار به انجام این اصلاحات هستیم. اما با مدیریت بهتر دولت میتوان این اصلاحات را کاهش داد.